Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ίδια η κυβέρνηση είναι ο τρομοκράτης. Και όταν λέω κυβέρνηση εννοώ όλες τις κυβερνήσεις, επειδή μας παρέχουν μόνο τρόμο και ανασφάλεια όπως την βιώσαμε με το δυστύχημα στον ΟΣΕ το οποίο βέβαια αφορά τις μετακινήσεις και συνεπώς αφορά την καθημερινοτητά μας ανα πάσα στιγμή. Οι μετακινήσεις αφορούν την ελευθερία μας.
Η ψυχική (συναισθηματική) καταρράκωση των Ελλήνων έρχεται ως συνέπεια της βάρβαρης καθημερινότητας όπως την βιώνουμε από το καθεστώς όχι μόνο στα σοβαρά θέματα αλλά και στίς πιο απλές καθημερινές λεπτομέρειες της ζωής μας ώστε να μην περνάει δευτερόλεπτο που να μην νιώθουμε κάποιο αρνητικό συναίσθημα. Ως ένα ελάχιστο δείγμα αναφέρω εδώ τις συγκοινωνίες μια και είναι επίκαιρες, για να καταλάβει κανείς τί θέλω να πω. Ένα σύνηθες φαινόμενο είναι όταν έχουν διοργανωθεί συλλαλητήρια και πορείες στο κέντρο της Αθήνας όπου ταλαιπωρείται το κοινό καθώς κλείνουν οι σταθμοί του Μετρό κυρίως στο Σύνταγμα ή στην Ομόνοια όπου και πάλι το καθεστώς εκμεταλλευόμενο όπως τελευταία το τραγικό συμβάν των Τεμπών κατεβάζει μέσω των κομμάτων εντελώς παράλογα και άδικα κομματιασμένο τον κόσμο, μόνο για εκτόνωση, αλλά κατεβάζει παράλληλα και τους γνωστούς αγνώστους αναρχικούς για να προκαλέσουν επεισόδια.
Σαν πολίτης βρίσκεσαι διαρκώς σε μια συναισθηματική κατάρρευση με το άγχος την ανασφάλεια τον φόβο τον εκνευρισμό την απογοήτευση την οργή την κατάθλιψη και στην πλειοψηφία μας καταντάμε στο τέλος να παίρνουμε αγχολυτικά για να αντέξουμε. Αδυνατείς να σκεφθείς με λογική γιατι το καθεστώς σε θέλει διαρκώς να ταλανίζεσαι απο διάφορα αρνητικά συναισθήματα. Σε διατηρεί στο να σκέφτεσαι με οργή, ώστε να σε μετατρέπει συνήθως σε όχλο, να ξεσπάς βίαια σε πορείες, συλλαλητήρια, να σε κυνηγάει, να σου στέλνει τα ΜΑΤ, να σε συλαμβάνει ώστε να θεωρείσαι εσύ ο παράνομος, ώστε να σε καταστέλλει, διότι όταν θα φας ξύλο και χημικά, την επόμενη φορά δεν θα αποφασίσεις να ξαναπάς να διαμαρτυρηθείς. Ετσι εκτονώνεσαι, πάλι συναισθηματικά και χωρίς λογική, απογοητεύεσαι, πέφτεις σε κατάθλιψη αλλά η κατάθλιψη πρέπει να ξέρεις κρύβει αδράνεια, δηλαδή πάλι καταστολή και απάθεια, αφού αποκτάς τελικά την πεποίθηση σαν λαός πως ό,τι και να κάνεις δεν θα καταφέρεις τίποτα. Ολο αυτό οφείλεται στο ότι το καθεστώς πασχίζει να σε διατηρεί μέσω περισπούδαστων ψυχολογικών μεθόδων πάντα στο συναίσθημα και σε χειρίζεται σαν μαριονέτα συνέχεια με αυτό. Επομένως πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως η κυριότερη πίεση που σε κρατά δέσμιο στο αρνητικό συναίσθημα είναι η συντήρηση μιας απάνθρωπης ολοήμερης καθημερινότητας. Ετσι ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο ξεσπάς σε συνανθρώπους σου που δεν σου φταίνε σε τίποτα μόνο για να εκτονωθείς, και συνεπώς αναπαράγεις, πολλαπλασιάζεις το άδικο και το αρνητικό συναίσθημα στον πληθυσμό και διχάζεσαι, διαιρείσαι με τον συλλογικό εαυτό σου, με το συλλογικό σου άτομο δηλαδή, που είσαι ΕΣΥ ο ίδιος. Οι άλλοι άνθρωποι πρέπει να ξέρεις είσαι εσύ και εσύ είσαι όλοι μαζί σαν μια μονάδα με κοινό σκοπό την επιβίωση, αλλά σε έχουν κάνει να βρίσκεσαι διαρκώς σε μια κόντρα με τα αδέρφια σου. Τί τραγικό!
Κασσάνδρα Λαμπροπούλου
Υποψήφια Βουλευτής Ελλήνων Συνέλευσις Νομού Αργολίδας
20/ 03/ 2023
#Υποψήφιοι_Βουλευτές #Ελλήνων_Συνέλευσις #Κασσάνδρα_Λαμπροπούλου
Πηγή:
https://kassandralambropoulou.blogspot.com/2023/03/blog-post_20.html